رابطه نامشروع اعم از زنا است . روابط ناپسند و غیراخلاقی که در بین افراد وجود دارد ، مختلف هستند و در واقع از دایره رابطه زن و مرد خارج شده و به روابط میان هم جنسان نیز کشیده شده است . دایره این اعمال تا هم خوابگی دو زن و هم خوابگی دو مرد که به آن مساحقه و لواط نیز گفته می شود ، گسترده شده است . در این حالت قانون گذار برای حفظ نظم جامعه و احترام به انسانیت ، مقرراتی را بر این روابط حاکم کرده است که این مقررات از دل قواعد شرعی گرفته شده است . یکی از انواع این روابط تفخیذ است که در قانون برای آن مجازات تعیین شده است

تفخیذ چیست

تفخیذ یک عمل جنسی است که بین دو مرد صورت می گیرد . ماده 235 قانون مجازات اسلامی سال 92 در تعریف تفخیذ می گوید که : ” تفخیذ عبارت است از قراردادن اندام تناسلی مرد بین ران ها با نشیمنگاه انسان مذکر دیگر ” . در تبصره این ماده نیز آمده است که دخول کمتر از ختنه گاه در حکم تفخیذ است . در قواعد فقهی نیز آمده است که تفخیذ مرد با یک مرد دیگر حرام است و مجازات آن حد است و به قول مشهور حد آن صد تازیانه است . عده ای نیز معتقدند که در صورتی که مردی متاهل یا در اصطلاح فقهی محصن باشد ، مجازات او سنگسار و در غیر این صورت مجازات او حدی است . البته در صورتی که تفخیذ برای بار سوم و چهارم نیز تکرار شود و هر بار نیز مجازات نسبت به مرتکب اعمال شده باشد ، منجر به مجازات اعدام می شود . تفخیذ مرد با زن بیگانه خارجی به حکم شرع زنا محسوب نمی شود اما حرام است و مجازات آن تعزیری خواهد بود .

مجازات تفخیذ

با وجودی که شرع در مورد تفخید و مجازات آن قواعدی را مطرح کرده است ، معیار عمل در دادگاه های کشور در مرحله اول حکم قانون است که باید برای آن به قانون مجازات مراجعه کرد . مجازات تفخیذ در ماده 236 قانون مجازات اسلامی مشخص شده است . مجازات این عمل زشت صد ضربه شلاق است که هم نسبت به فاعل و هم نسبت به مفعول اعمال می شود . در اعمال مجازات تفخیذ فرقی میان محصن و غیر محصن و عنف و غیرعنف ( یعنی به اجبار یا غیر آن ) وجود ندارد . علاوه بر این در تبصره این ماده آمده است که در صورتی که فاعل عمل تفخیذ ، غیرمسلمان باشد و مفعول مسلمان باشد ، حد فاعل اعدام است .
با توجه به اینکه مجازات تفخیذ از فقه گرفته شده است ، بنابراین یک مجازات حدی محسوب می شود و قواعد مجازات حدی بر آن حاکم خواهد بود یعنی امکان تخفیف و تغییر در مجازات وجود ندارد و باید به همان ترتیبی که مشخص شده است اجرا شود .

اثبات تفخیذ

برای اثبات تفخیذ هم می توان اقرار کرد و هم می توان به شهادت شهود استناد کرد . برای اثبات تفخیذ از طریق اقرار باید مرتکب چهار بار اقرار کند که این عمل را مرتکب شده است ؛ برای اینکه اقرار معتبر باشد باید در دادگاه و نزد قاضی صورت بگیرد و اقرار در مواقع دیگر اثبات کننده نخواهد بود . اما اگر کمتر از چهار بار اقرار کند ، مجازات او ، 31 تا 74 ضربه شلاق تعزیری خواهد بود .
برای اثبات تفخیذ از طریق شهادت باید چهار مرد در دادگاه شهادت دهند که این عمل را به صورت حضوری دیده اند . همانطور که دقت می کنید ، اثبات تفخیذ به راحتی ممکن نخواهد بود .